Recente waarnemingen gedaan aan Sagittarius A* (kortweg Sgr A*), het superzware zwarte gat in het centrum van ons melkwegstelsel, laten zien dat het zwarte gat zeer snel ronddraait, wel 60% van wat het theoretische maximum is. De zwaartekracht net buiten de waarnemingshorizon van een zwart gat is extreem groot en dat levert niet alleen op dat materie en licht er met grote snelheid omheen vliegen, maar ook dat de ruimtetijd meegesleept wordt met het roterende zwarte gat – dat wordt ook wel het Lense-Thirring effect of frame-dragging genoemd. De rotatie of spin van een zwart gat wordt dimensieloos weergegeven (als a*) door een getal tussen 0 en 1, 0 is geen rotatie, 1 is de maximale rotatie. D
ie laatste schijnt volgens theoretische berekeningen in de buurt van de lichtsnelheid te liggen. Recente waarnemingen aan Sgr A* gedaan met NASA Chandra röntgenruimtetlescoop en met de Karl G. Jansky Very Large Array (VLA) in de VS laten zien dat a* =0,90 ± 0,06 is. Zwarte gaten hebben slechts twee fundamentele eigenschappen – vandaar dat ze zeggen dat ze géén haar hebben – en dat zijn massa en spin. Met de genoemde instrumenten is gemeten hoe snel gas rondom Sgr A* beweegt en daaruit komt de snelle rotatie naar voren. Dat betekent dat de ruimtetijd rondom de waarnemingshorizon ook wordt meegesleept en dat die iets afgeplat wordt, waardoor een perfect ronde bol door de vervorming er als een rugbybal uit zou zien.
Lees verder op: Astroblogs