Astronomen hebben onlangs een schat aan archiefbeelden van de NASA/ESA Hubble-ruimtetelescoop gebruikt om een grotendeels ongeziene populatie kleinere asteroïden visueel op het spoor te komen. Voor deze speurtocht moesten 37.000 Hubble-opnamen uit een periode van 19 jaar worden bekeken. Het resultaat was de vondst van 1701 asteroïdesporen, waarvan er 1031 niet in de catalogus zijn opgenomen. Ongeveer 400 van deze niet-gecatalogiseerde asteroïden zijn minder dan een km groot. Vrijwilligers van over de hele wereld, bekend als ‘burgerwetenschappers’, hebben bijgedragen aan de identificatie van deze asteroïdenvondst.
Professionele wetenschappers combineerden de inspanningen van de vrijwilligers met algoritmen voor machinaal leren om de asteroïden te identificeren. Dit is een nieuwe benadering voor het vinden van asteroïden in astronomische archieven die tientallen jaren beslaan, en het kan effectief worden toegepast op andere datasets, aldus de onderzoekers. “We krijgen steeds meer zicht op de kleinere populatie van asteroïden van de hoofdgordel. We waren verrast om zo’n groot aantal kandidaat-objecten te zien,” zegt hoofdauteur Pablo García Martín van de Autonome Universiteit van Madrid, Spanje. “Er waren al aanwijzingen dat deze populatie bestond, maar nu bevestigen we dat met een willekeurige steekproef van asteroïden uit het hele Hubble-archief. Dit is belangrijk om inzicht te krijgen in de evolutiemodellen van ons zonnestelsel.” De grote, willekeurige steekproef biedt nieuwe inzichten in de vorming en evolutie van de asteroïdengordel. Het vinden van veel kleine asteroïden pleit voor het idee dat het fragmenten zijn van grotere asteroïden die op elkaar zijn gebotst en uiteen zijn gevallen, zoals kapotgeslagen aardewerk. Dit is een afslijpproces van miljarden jaren.
Lees verder op: Spacepage