
Bij het zoeken naar buitenaards leven is het niet ongebruikelijk om de aarde te gebruiken als proefbank voor theorieën en zelfs als oefengebied. Misschien is een van de meest prikkelende plekken in het zonnestelsel om naar leven te zoeken wel Saturnus’ maan Enceladus. Deze maan heeft een binnenste van vloeibaar water en het is mogelijk dat hier leven mogelijk is. Een team onderzoekers wil de technieken voor het zoeken naar leven op Enceladus testen door de oceanen van de aarde te onderzoeken.
Ze hebben water- en ijsmonsters verzameld en hopen chemische stoffen zoals methaan en waterstof te vinden. De zoektocht naar buitenaards leven is een van de dingen die de mensheid al tientallen jaren fascineert. Wetenschappers onderzoeken deze enorme vraag via verschillende wegen, waaronder de studie van exoplaneten binnen de bewoonbare zones van verre sterren, maar er is nog steeds hoop dat we misschien, heel misschien elders in ons eigen zonnestelsel leven zullen vinden. Sommige manen van de buitenplaneten bieden veelbelovende mogelijkheden, zoals Enceladus, een maan van Saturnus. Het is een ijzige maan waar, onder de ijzige korst, de mogelijkheid bestaat van een wereldwijde oceaan van vloeibaar water waar het wemelt van leven.
Toen de Cassini-Huygens sonde in 2004 Saturnus bezocht, bemonsterde hij de cryogene pluimen die over de zuidpool waren uitgestoten. Met behulp van zijn ionen- en neutrale massaspectrometer en Cosmic Dust Analyser identificeerden onderzoeksteams de aanwezigheid van waterijs, methaan en andere koolstofhoudende moleculen. Moleculaire waterstof, moleculaire stikstof en andere elementen suggereren dat de oceaan onder de grond een zoute samenstelling had met de noodzakelijke elementen voor primitief leven. Tot op heden is er echter nog geen bewijs gevonden.
Lees verder op: Spacepage